جزیره علم

Russia in Syria: War or Opportunity?

«استفاده از فرصتهای در حال زوال» جواب من به این پرسش است: چرا روسیه تجهیزات نظامی به سوریه آورد و به مواضع داعش حمله کرد؟

این پاسخ بر اساس تحلیل چند جانبه زیر است:

1.      روسیه درمانده بود که آیا این اتفاقات به هم ربط دارند یا نامربوطند و اگر مربوطند، نمی دانست چگونه آنها را به هم ربط دهد: 1) ایران از مدتها پیش، نواری به عمق 40 کیلومتری داخل خاک عراق را حریم امنیتی خود اعلام کرده تا بتواند مستقلا عملیات نظامی انجام دهد. 2) انصارالله و ارتش یمن با انجام عملیات زمینی در بلندیهای شمال یمن چند پایگاه مرزی و قسمتی از خاک عربستان را تصرف کردند. 3) حزب الله با کمک ارتش سوریه در بلندیهای قلمون در غرب سوریه عملیات نظامی انجام می دهد و تصرفات سرزمینی پیدا می کند.

2.     روسیه باورش شد:1) قرار نیست تحریمهای بین المللی رفع شده یا کاهش یابند. 2) منابع درآمدی اش (فروش انرژی، تسلیحات، چوب) نیز متنوع نیستند و کاهش یافته اند.

3.     دیدار مقامات برخی کشورهای عربی با مقامات روسی نتایجی دربر داشت: 1) از خطوط قرمز کشورهای سنی تروریست پرور اطمینان یافت، 2) اسد در آینده سوریه فعلی جایی ندارد، قدرت در سوریه در دست طرفداران اعراب خواهد گرفت، 3) اعراب مخالف مبارزه روسیه با داعش نیستند، 4) اعراب مخالف حضور روسیه در سوریه فعلی یا در سوریه آینده (مناطق علوی نشین) نیستند.

4.     سوریه به آغوش روسیه غلتید: 1) ارتش سوریه پی در پی شکست می خورد. 2) تقاضا کمکهای نظامی و اطلاعاتی از روسیه دارد. 3) هزینه پشتیبانی روسیه را پرداخت می کند (از طریق اجازه دادن برای ایجاد پایگاه نظامی در لاذقیه). 5) عدم مخالفت روسیه به ادامه حکومت بشار اسد در مناطق علوی نشین شمال غرب سوریه.

5.     تندروهای چچنی: 1) بخش مهمی از داعش اند که قصد اعلام امارت جدیدی (به نام امارت قفقاز) در سوریه دارند. 2) قبلاً با حمایت همین کشورهای سنی تروریست پرور می خواستند با جدایی از روسیه جمهوری مستقل چچن را بوجود آورند اما سرکوب شدند.

نتیجه گیری

روسها دریافتند:

-         حال که سوریه و کشورهای عرب تروریست پرور نیازمند تسلیحاتند، چرا روسیه این بازار جدید را القا نکند و فشار تحریمها را کم نکند!

-         امتیاز بهره برداری از نفت فلات قاره سوریه در مرزهای دریایی علوی نشینها تا سال 2045 در اختیار روسیه است، چرا حضور بیشتر و قویتری در منابع انرژی مدیترانه نداشته باشد!

-         تصرفات سرزمینی جریانهای نظامی طرفدار ایران محصول تغییر راهبردهای نظامی ایران در این کشورهاست چرا که نتوانستند پیروزی تعیین کننده ای در این جنگهای نیابتی داشته باشند، پس آینده وجودی خود را با تصرف سرزمینهایی تضمین کرده و قدرت امتیاز گیری خود را افزوده اند. چرا روسیه چنین نکند و بخش بیشتری از سوریه را برندارد!

-         از بین بردن جدایی طلبان چچنی در سوریه و ممانعت از بازگشت آنها مجوزی قانونی از مجلس دومای روسیه فراهم می کند که وجه بین المللی خوبی نیز خواهد داشت.

ایجاد پایگاه جدید در لاذقیه (علوی نشین و نزدیک بندر طرطوس و پایگاه دریایی قبلی روسیه) و اعزام پرسر و صدای تجهیزات نظامی برای مبارزه با تروریستها» ایده ای عالی برای «امتیاز گرفتن از سوریه در حال زوال»، «کم هزینه و پر فایده کردن حضور نظامی»، «تدارک برای سوریه سنی تروریست و سوریه علوی در آینده» و «ایجاد وجه مقبول منطقه ای و بین المللی» است که البته در هیاهوی تبلیغات رسانه ای گم می شود.

انتشار در جزیره علم در تاریخ 10/7/94